Nedim'in Selanikli Ahmet Efendiye Naziresi

Pür-hânde çiçekler dereler şevk ile çağlar
Hicrinle bu rûhum fakat öksüz gibi ağlar
Ağlar gene ağlar gene ağlar sana çağlar
Aşkın ile gündüz gece durmaz sana ağlar
Her lahzada bahar ne yarar hep sana ağlar

Süslense de hep reng ile âheng ile dağlar
Rûhum yine hicrinle bir öksüz gibi ağlar
Silmez ise kimse yaşlar deryâ gibi çağlar
Ahter gibi kevâkib gibi parlasa bağlar
Derdiyle Nedim ağlayıp bir cûy gibi çağlar

--...-...-..--
Mef'ûlü mefaîlü mefaîlü feûlün