Bir yağmur bekliyordum yeşermek için
meğer ayağını basman yetermiş toprağıma saçlarım okşansın istiyordum
meğer denk gelmek yetermiş gözlerine
ey maviyi kutsayan kadın
gelişin bahar
bakışın şefkat
İnsan işte,
İki ters bir düz,
Hatasına kör
Hatama keskin.
Kabil işte,
Kusuru habilde
Fil grisi bulutlar asılı gökyüzünde
gece beyazı bir kar sarmış dağları
soğuk bir kış aydınlığı var gecede
ve içimde arefe gecesi
bayram sabahını bekleyen bir çocuğun heyecanı
karanlıkların göğsünden şafağı söken gülüşüne
Şiirler yazarken buluyorum kendimi,
ruhumun köhnemiş sokaklarında
adın dilimde sen aklımda
sanki yıllarca seni beklemiş bu sokaklar....
Sanrılar diyarından kaçıyordum
Ardımda şehirler bırakıyordum,
Rotam boyanmamış gerçeklere.
Issız kalabalıklarla çarpışıyordum.
Velveleye veriyordu dünya beni,
Obur bir yokluğun narasında.
Öpülesi bir hayatı yok kimsenin,
ya baştan zarar, ya sonu hüsran
düşmüş ya gözden ya gönülden,
hepsi bir yerinden yamalı ömürler..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!