Nedim Dost Beni Beni Şiiri - Fahri Bulut

NEDİM DOST BENİ BENİ
Bu kadar acıtmazdı, domdom kurşun yarası,
Dağlarda yankılandı, şu gönlümün narası.
Sana karşı kalbimin, söndü yanan çırası,
Gül ile yaraladın, nedim dost beni beni.

Ne ilaç kar ediyor, ne de sargı tutuyor,
Sol yanım da ki figan, günden-güne artıyor.
Diken oldu sözlerin, ciğerime batıyor,
Dil ile yaraladın, nedim dost beni beni.

İradesiz çağlıyor, gözümden kanlı yaşlar,
Belimi yağır etti, sırtıma değen taşlar.
Bana ağıt yakıyor, seherde öten kuşlar,
El ile yaraladın, nedim dost beni beni.

Rızazade, uykusuz gecelerim bitmiyor,
Dost dost dediğin sözler, hiç aklımdan gitmiyor.
Bülbül yası-matemde, bahar geldi ötmüyor,
El ile yaraladın, nedim dost beni beni.
20 NİSAN 2001
FAHRİ BULUT RIZAZADE