yok sayın içimin
suya vuran gülüşünü
bir huzur takı gibi
meydanlarda durduğuma
aldırmayım
Büyücüler çekildi sahneden
Tarihin ortasında
Yalvaran gözlerle ağaran
Bir şövalya keskin kılıcıyla
Ağ kazanı parçalandı
duymadım
körebe oynarken
senfoniyi
tatmadım inciden suları
bir dağ ırmağından
öğrendim gerçekleri
artık kaybetmem
kaybetmem seni
kaybetmem sevgini
benim için bir çiçek
varmi çiçekçide
benin için bir sevgili
varmı rıhtımlarda
saçları rüzgar
gözleri deniz
ojeli parmaklarını ağzıma soktum
ölüm divitle hokka arasında
mest oldum
bu kadınlar yüzbaşılığa layık
sonra geçtim sokaklardan
kediler dizime alışkın köpek
dostlar
inancımı yitirdim
karanlık sulara teslim oldum
yarınsız çığlıklarla
bir aydınlık mutfağım
kekeleyen evimde
bu barbar yalnızlık
bir mum ışığını
ezerek
seyreltiyor geceyi
bir ışık hüzmesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!