Düşündün mü hiç hayatta mı sevdiklerin?
Ağladın mı hiç düşününce yanlızlığı?
Farkettin mi hiç ağlayınca sessizliğe?
Yoruldun mu hiç rüyalarda koşturmaktan? ..
Uzanıp rahatça ağladım dün gece,
Karanlığın örtüsünü üstüme örtünce.
Yağmura tutunup bulutlara çıktım;
Yağmur kesildi ben yere inince...
Bu son kelimem,
Belli ki son nefesim.
Düğümlendi boğazımda,
Titredi sesim...
Başımda biri izliyor beni;
Uyku en güzel şey
Hayali kaşıntılar olmasa
Nasıl ki yaşlı teyzeye yer vermek
Otobüste ayakta
Çok mu mühim nefes almak?
Doğadan faydalanmak!
Belki saçmaydı yaşmak;
Esas olan paylaşmak...
Ödünç verirmisin bi soluk?
İki çift lafım kaldı söyleyecek...
Rahat bırakmıyor bu sessizlik,
Hayatın içindeki beni.
Ödünç verirmisin bi soluk?
Sanma ki yanlızlık tek derdim
Dönüyor çevremde dostlarım
Ama rahat durmuyor ki dünya
Yağmurla kaçırıyor hepsini...
Ağlarken unutmuşuz güneşi,
Halbuki güneşe ağlamışız...
Yada yağmura fazla kızmışız,
Ama hiç ses çıkmamış yağmurda...
Maksat manzara seyretmek,
Cama teğet yolculukta...
Manzaramı istersin?
(O da akşam ufukta...)
Muammaya müptelayım;
Hayret ettim rüyalara.
Aynı şarkı fonda çalan,
Yukarda sonsuz manzara...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!