Çocukluğumuzdaki saflığı,
Sabrı unutan bizler.
Çocuklar gibi koşulsuz,
Önyargısız bakmayı,
Neden unuttuk,unuttuk.
Her konuda konuşup
Ara sıra susmayıp.
Bilge gibi dinlemeyi,
Cümleleri bitirmeyi,
Neden unuttuk,unuttuk.
Keskin yargılarımızı,
Yarıştırmayı,marifet sanıp
Üstünlüğü cümlelere yansıtıp,
Sadeliği,anlaşılırlığı,
Neden unuttuk,unuttuk.
Gerçeklerden,ders almayı,
Doğruları savunmayı,
Hoşgörülü yaşamayı,
Empatik,sempatik olmayı,
Neden unuttuk,unuttuk.
Kendi kendimize yetmeyi,
Ayaklarımızın üstünde durabilmeyi,
Karşılıksız sevmeyi,
Ben yerine,biz demeyi,
Neden unuttuk unuttuk.
Kemal Tekir
Kemal TekirKayıt Tarihi : 21.4.2020 09:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Tekir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/21/nedenunuttuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!