Nedensizlik Şiiri - Koray Aksoy

bilemem neyi, kimi seviyorum
neye hasret duyuyorum
ne mutlu ediyor beni
canım yanınca
acaba gerçekten "canım" mı yanıyor
geceleri üşüyor muyum hissettiğim kadar
gözlerim gerçekte ne için doluyor
baktığım gökyüzü mü, yoksa gecenin huzuru mu
kırmızı mı aşkın rengi
yoksa sarı sonbahar mı
bahar ne için geliyor
kime uğruyor bu misafirler hayatın son deminde
duraklar mı bekliyor son treni
yoksa yolcuları mı durağan şu "son durakların"
dostluk ne kadar baki
yahut var mı dost kavramının karşılığı
çocukken anlamlı olan her şey neden silindi benliklerden
ya da anlamsız mıydı gerçekten çocukluğun anlam deryası
uzun muydu bu kadar ömür yolculuğu
yoksa anı yaşarken parça parça kıyılan yılların umursamazlığı
çetrefilli bir romanda ağlanan bir kahraman mıydık
yahut sadece okuyan tarafta mı kaldı ağlayan düşüncelerimiz
hayatın her anı sonbahar mıydı
gece bu kadar boş muydu karanlıklar içinde
bizim huzur sandığımız her an
aslında birer kayboluş muydu
umut ne için vardı
neydi sığınmanın amacı -anne koynuna-
korku mu
susmak ne için gerekirdi bazen
sorgulamak neden ayıplanırdı
intihar neden bu kadar yabani gelirdi yaşayanlara
ve neden tercih sebebiydi binlercesince
uyku hissi bir ihtiyaç sonucu mu gelirdi
yoksa kaçışların en mazlum şekli miydi
yine gece
sigara
ve bir türlü kaçamadığım uykusuzluk hissi