Ben miyim,bu mağrur kentin sokaklarında volta atarak dolaşan..
yorgunluğum senden mi,yaşanmışlığın verdiği derin iç çekişten mi?
kent üstüne yazılan öykülerden mi yoksa.
öykülerin gerçekliği mi hüznümü arttıran.
nedenler ve nedensizlikler üzerine kurulu bir yaşam mı
birdenbire hatırlatan yokluğunun acısını.
her anımsadığımda red ettiğim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim