zamansız karşılaşmalar
nedensiz sevişler
duygulu duygusuz aşklar....
ilk karşılaşmada aynadaki yansımamdın sanki
gözlerden çıkan o ışık ne idi inanki o an hiç anlamadım
aynı anda
aynı saniye
ruh ruha bakar gibi
bir bütün
sonra bir yutkunma
sonra al al olmuş yanaklar
gözleri kaçırma istediği .
Ruhumu okursun diye çekindim belki.
Belki de olmazı bildiğimden, al al oldu yanaklarım.
Yere doğru bakışım ondandı.
Yaşımı hiç görmedi gözlerim,
Durumumu hiç önemsemedi.
Kalbim, ah kalbim.
Unuttuğu her duyguyu seninle hatırladı o an.
Bunun adı neydi.
Ne saçmalıyorum ben.
Böylesi ağır bir çekim niyeydi.
Sürekli sorguladı aklım.
kalbim ah kalbim sen neyi hatırladın böyle....
Kayıt Tarihi : 28.8.2024 11:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesiz, bir dostun hayatından empati kurarak içimden geldi.