Bilinmez dertteyim, yüregim şaşkın
Dağlardan büyük, çilesi aşkın
Çığ düştü gönlüme, vurgunu taşkın
Anlamıyorsun ki gönül halimden
Seni, sende, sensiz neden sevdim ben
Sevgiye sitemi senden öğrendim
Gözüne baktıkça aşkı dilendim
Şu alemde seni kutsal bilendim
Anlamıyorsun ki gönül halimden
Seni, sende, sensiz neden sevdim ben
Yıllar mı yorğundu, ben mi yoruldum
Konuşsana yüregim nasıl duruldum
Bir sen mi kırğınsın, ben mi kırıldım
Anlamıyorsun ki gönül halimden
Seni, sende, sensiz neden sevdim ben
Hüzün kokar günüm, canımı yakar
Ağladıkça avazım ayyuka çıkar
Tüner üstüme dert, nefesi tıkar
Anlamıyorsun ki gönül halimden
Seni, sende, sensiz neden sevdim ben
Tozlu raflarda ki ne çok duygumsun
Kim bilir belki de, ahir vurgumsun
Kalemi kırılmış, hüküm sorgumsun
Anlamıyorsun ki gönül halimden
Seni, sende, sensiz neden sevdim ben
Bülent BAYSAL
Bülent BaysalKayıt Tarihi : 8.2.2021 04:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)