Ben seni sevdiğim için hiç pişman olmadım
Seni kaybetmemek için verdiğim savaş içinde
Seni sevmek için sebep aramadım hiç
Sesin yetti kalbime
Ne/densiz sevdim
Riyasız çıkarsız hesapsız
Ne ara taht kurdun kalbime
Anlamadım bile
Öyle birden bire kapıyı çalmadan
İzin almadan apar topar sokuluverdin sol yanıma
Sanki gidecek yerin yoktu da
Gelip sığınmıştın bana
Yaraların varmışta derman arar gibi
Kalabalık bir şehirde kaybolmuş
çocuk gibi
Öyle usul usul
Damla damla
Sessiz sedasız aktın kanıma
Zordu belki seni sevmek
Sonu da yoktu
Olsun, acısıyla tatlısıyla tıka basa bir aşktı
Evet canım çok yandı
Senden ayrılmak
Etimin kemiğimden sıyrılması kadar acıydı
Hayatımda ki en büyük kayıptın
Sen bakma şimdi geçmiş zamanlı cümleler kurduğuma
Kalbimdeki yerin aynı
Yarınlarımda da hep ilk gün gibi kalacaksın bende
Yar olamadın amma
Kabuk tutmayan sardıkça kanayan
yarasın yüreğimde
Ve biliyorum geçmez
Çünkü yara tenimde değil derinde.
Yemin
Yeminli ŞiirlerKayıt Tarihi : 6.5.2021 07:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!