Nedensiz Ölümlerin Suskunluğu Gibi

Bir ses ver
Sevgili
Bir nefes
Oysa
Ayrılık değil bana yokluğun
Sen sustukça
Bir şeyler kırılıyor
İçimde
Sen sustukça
Devası olamayan sızılara
Gebe kalıyor geceler
Sen sustukça
Kan damlıyor
Gönül sarkaçlarımdan
Ve
Hiç şereflendirmediğin
Bu şehir
Rahmetle gelen
Yağmurlar gibi
Sensizliğe ağlıyor
Bir ses ver
Sevgili
Bir nefes
Her susuşun
Bir parça kopartıyor
Sana deli yüreğimden
Pusulasız gemiler misali
Rotasız yol alıyorum
Arsız yüzsüz
Utanmaz sabahlara
Ve
Titreyen düşlerimle
Sana kundakta
Sevgiler getiriyorum
Bir ses ver
Sevgili
Bir nefes
Rüyalarım yanıyor
Sensizlikte
Dağlayıp durma
Onulmaz yaralarımı
Oysa
Ayrılık değil bana yokluğun
Sen sustukça
Çığ düşüyor anılarıma
Ve
Üşüyorum
Kalemimden düşen kelimelerde
Biliyor musun sevgili
Şu koca ömrümde
Bana bir kez yakıştı sevmek
Oysa
Ne sesin var şimdi
Ne nefesin
Bir ses ver
Sevgili
Bir nefes
Senin olmadığın
Her yer
Koskoca
Bir suskunluk şimdi
Her tebessümümde
Bin yara saklı
Nedensiz ölümlerin
Suskunluğu gibi
Bir ses ver
Sevgili
Bir nefes
Bir gülüş yolla bana
Çaykarası gözlerinden
Silip atayım
Dudaklarımda perçinlenmiş
Kederleri
Bir gülüş yolla bana
Gülüşün
Bayramım olsun
Bir ses ver
Sevgili
Bir nefes
Şiir gibi bir şey olsun
Seni özlemek
Sana ağlamayı bırakıp
Yalnızlığımda büyüsün
Umudum