Nedensiz nedenlerle bitirilmişliklerin ortasındayım,
Niyeler, niçinler gözyaşlarımdan akıyor,
Ve tüylerim diken diken bu yalnızlığın soğuğunda,
Ellerim olabildiğince soğuk ve çaresiz,
Bir tek elden ne gelir ki, eller beraber olmadıkça?
Ağlayan gözlerden gelen iki damla ayrılık sözcüğünün yanı başındayım,
Saatler, saniyeler sensiz ellerimde tükeniyor,
Ve bir tekrarlanmışlığı anımsıyor kalbim,
Kalbim yarından hâlâ ümitsiz bir şekilde atıyor,
Bir son bu kadar koyar adama, nedensiz oldukça…
Kalemimle kağıdıma sarılmışım yine,
Dost bildiklerim yine hüzünlüyken karşıma çıkıyor,
Bir napoliten şiirin son mısralarındayım,
Saatim gecenin bir yarısını gösterirken,
Uykusuzluk, açlık ve dermansızlıkla Bostancıdayım,
Bir aşk böyle biter işte, iki kalp bir olmadıkça…
11.Aralık.2002
Saat: 01: 15
İstanbul
Kayıt Tarihi : 11.12.2002 21:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!