Nedensiz Bu Sonbahar Şiiri - Aykut Başaran

nedensiz bu sonbahar…

griye çalan bulutlar
dalların çıplaklığı yapraklar savrulurken,
saçlarımın bana inat karışıklığı
nedensiz sen yokken…

şimdi tüm korkularım rüzgarda
senin kokun mu soluduğum,
senin ellerin mi
tenime her değişinde irkilip durduğum
yoksa senin tokatın mı
kirpiklerime takılan boşluğum,
sadece rüzgar…

başıboş sokağın tam ortasında
kulağıma yalnızlığımı fısıldayan
korkusuzluğumu titreten
görünmez düşman.

bakışlarımı utandıran ne
yerlerde neden kırgın kalmışım
adımlarım sessiz giderken
içimden defalarca haykırmışım,
hatırlamıyorum…kabus gibi.

çıldırtıyor bu sessizlik
şehrin benim yanı yapayalnız
senin yanını merak ediyorum
acaba kaç insanı sığdırdın
bir ben mi fazlaydım.

ne tuhaf
insanın bir rüyadan kendine dönmesi…

(21.12.2004\İzmit)