Günahsızdı yaşamak onun için bahanesizdi dünde bugünde yarında
Sarılmıştı içinde yaşattığı rengarenk kumru gibi bakan gözlerinin içini
Süratli olurcasına varlık deryasındaki süzülgenliklerini süzüyordu
Redif olurcasına tutulmuştu hastalıklı da değildi lakin bilinmez di
Neydi onu bu denli çekip çeviren bilinmez di ya o nalandı
İşte işaret onun izbelikler ardı sürüklenen kumsal da onun du ya
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta