Bu hasret insanı canından eder.
Harcanır mücadelede aksak yerlerim.
Sağ duyusu yolda kalan; hatırsız.
Boğulmasam okyanus ortasında.
Cankurtaran gelmez köhne zamanda.
Bana dokunmayan yılan; bin yaşa !
Çaresizlik kanar içimde çünkü.
Hiç olmasam mertçe ağlayan biri,
Hiç kimse de bana, dost gibi hain.
Duygularım gibi duyarsız zaim.
Ne vakit söylediysem bunları,
İçimin yerle yeksandır surları.
Kalabalıklarda kayboldu doğrum.
Sadece kovuldum ben dokuz köyden.
Kazananın gelişi güzel kaldı.
Orta yoldan devam eden adam da,
Yeniden ayakta şimdi eksiksiz.
Herkese lazım olur nedensizlik.
Kullanmayana rahat yok demişler.
Ne de güzelmiş bunu diyen zâir.
Kayıt Tarihi : 11.8.2022 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cihan Gürel 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/08/11/nedensiz-80.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!