Nedensiz Şiiri - Hakverdi Erşan

Dört duvar arsında
Hükümlü değilim
Sessizliğim beni çoktan aştı
Seramik taşlarda ayakkabı izleri
Hedeflenmiş bir noktaya kadar
Santim santim yüzleri kirli

Çocuklar ağlıyor
İç çekerek
Gözbebeklerimde
Gökyüzü yağmurlu
Diz kapaklarım sızlıyor
Geleçeğinden umutsuz
Dört duvar arasında

Ranzalar tozlu
Yastıklar battaniyeler kirli
Duvarlar çizik çizik
Alın yazım gibi
Unuttum sahi
Burada ne işim vardı