Nedenleri sorgulamayalı çok oldu,
Çok oldu acılara kulp bul(a) mayalı.
Düş(ün) ülmesine dayanamayınca bir fani akılla;
Olması gereken oldu herşey,
Oldular!
Sorma sakın;
Ölmesi gerekendi diye mi, öldü sev(il) enler?
Olması gerekendi, diye mi..?
Sorma işte!
Nedenlerini irdelemeyeli çok oldu..
Niye mi?
Aptal mıyım, divane miyim, deli miyim..?
Her deminde olma(ma) sı gerekenlerin zihnimi yiyen ızdırabı göçertti avare bilincimi,
Acıların en katmerlisini yaşamamak için olmam gerekti; aptal, divane, deli..
Hadi sen git 'ideal' dünyandaki var olunamayışın elemini tatmaya devam et,
Biliyorsun, ben sormayacağım nedenini..!
Özcan ÖğütKayıt Tarihi : 29.10.2007 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bazen düşünmek acı verir ya insana Ve imrenirsin kullanıma muhtaç objelerdeki umursuzluğa.. Nedensiz kalmak istersin yaşamak için, Nedensiz kalınca, endişelenmek, üzülmek, acılanmak, ağlamak için bir sebebin olmaz artık! Bir taş kadar insansındır, bir taş kadar acısız..
TÜM YORUMLAR (1)