Arım tepesine bırakıp gelmiştin beni
Geceydi bir ton siyahlık
Bir o kadar da yoksunluk vardı
Karanlıktan korkarım demiştim,çıkaramaz
Uğraşsam da kimliğimi anımsatmaya
Kuşku kulaçlarca aşağılarda akan nehir kısa
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Geçmişin yankınsının nasıl olduğunu
Herkesten daha iyi bilir şu virane değirmen
Koca çark kendi yasını tutarak tutarak
İki kocaman taşın bir zamanlar yatak yorgan sevişmesini
Anlatamıyor olması
Birazcık sıkıntılı belki onun kadar nasırlı
.Her zamanki gibi yine çok güzel şiirler sergilemişsiniz hocam kutluyorum......
Herşey gönlünce olsun,tebrikler
Nedensizlik, determinist felsefenin can alıcı yeridir...
Çünkü 'her olay ya da değişim olması gerekendir, önceden belirlenebilirdir...'
Öyleyse deprem için 'neden oldu' denemez...
Şiir de, 'olur olmaz akla gelenlerin' niye geldiği, ne demeye çalıştığı, neleri anımsattığı bir nedene bağlanamaz, 'anlıktır' gelir, gider diyor...
Ama taşı gediğine koyarak...
Kutlarım Değerli Necdet..
Yaşamın zorluğu ve yoksunluğu en çarpıcı biçimde gözlerimizin önüne serilmiş dizelerde. Emeğine, kalemine sağlık.
Ustaca yazılmış usta Şair. şiirinizi o kadar içten o kadar sevgi dolu, bir o kadar da hüzün verici güzellikte yazmışsınız ki bir solukta beğenerek okudum. Çok sabırlı bir çalışma ve bir o kadar da gönül dolu sevgi.Tam puan ...........
Nehir kısa., türküler kayıp., yalnızlık ağır....
Yaşamın görünen yüzünün çarpıcı özeti...
Kutluyorum sayın Necdet Arslan...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta