Nedense Şiiri - Alperen Yılmaz

Ne zaman ki karşıma çıkıyorsun,
Kalp atışım hızlanıyor, nedense.
Neler olduğunu anlamıyorum,
Aklım benden gizleniyor, nedense.

Ne zaman çalınsa dertli ezgiler
Gözüm yalnız seni görmeyi diler.
Ardında gezmekten bıkmış gibiler;
Ayaklarım sızlanıyor, nedense.

Benliğimi buldum, seni bulunca.
Nefesim kesilir, yüzün gülünce.
Hercai dudaklar bana gelince
Yüz vermiyor, nazlanıyor, nedense.

Fark edemem aşk denilen pusunu.
Siliyorsun gözlerimin pasını.
İki gün duymasam billur sesini
Gönül bestem tozlanıyor, nedense.

Dağların ardına tutsak da salsan;
Reddedemem, sen de benimle kalsan.
Anıların içinden eksik olsan
Kalp çerçevem buzlanıyor, nedense.

Ayrılık, herkesi yakan bir salgın…
Bir an bile olsa, gül yüzün solgun;
O an, seni seven kalp denen çılgın
Acılarla sözleniyor, nedense.

Uçuk kaçık fikirlerdir aşk denen.
Açık seçik sözcüklerdir özlenen.
Bölük pörçük rüyalarda gizlenen
Kalp yangını közleniyor, nedense.