Nedense Şiiri - Mehmet Selim Toğluk

Sanki geceden habersiz
Günler geçmiyor nedense
Bir derdim var ki çaresiz
Dermanı gelmez nedense

Hayat denen bu limanda
Bir devrilir bir batarım
Bağlanmış şu ayaklarım
Çözülüvermez nedense

Bir muhabbet edip yare
Boş kalır açılan eller
Baharımda sarı güller
Açılıvermez nedense

Neden bahar beyazlaştı?
Kışlarım geçer kapkara
Çıkarmıyım şu bahara?
Bilinmez olmuş nedense

Yıldızlar aya küsmüş
Ay güneşe bir düşman
Ömrüm doğduğuna pişman
Bir türlü ölmez nedense

Her yanım dertle sarılmış
Bahtım kara, içim yara
Düşmüşüm ben ah-u zara
Kaderim gülmez nedense

Ben dilenci değilim ki
El açayım sağa sola
Düşmüşüm çıkmaz bir yola
Rehberim gelmez nedense

Bağrıyanık biçareyim
Kısmetimdir elemle gam
Hergün kanayan bu yaram
Sarılıvermez nedense

Ne kadar bahtsız biriyim
Sevdalarım kalır yarım
Bir türlü gelmez baharım
Yollarda kaldı nedense

Paslanmış bir bedenim
Terkedilmiş kalbim var
Bu sevda beni yaralar
Tabibim sarmaz nedense

Demirleşmiş ellerim
Pençe pençe tırnaklar
Bu hale gözlerim ağlar
Silinivermez nedense

Yosunlaşmış çirkef hayat
Hep aynı göz, aynı yüzler
Bükülmüş ortadan dizler
Doğruluvermez nedense

Hergün yalvardım Allah'a
Sanma sitemdir sözlerim
Havada açık ellerim
Kapanıvermez nedense

Ne kadar yazsam da bitmez
Bu hayatın gerçekleri
Yosun tutmuş yürekleri
Hiç kimse silmez nedense

(Ankara - 23.03.1987)