İnsan olmak
Erdemi kuşanarak solumanın yoğunluğudur
Fetret, insanın halinde sudur eden acizliğin sonucudur
Canı hakir görmek
Nefesin idrakinden azade olmanın sancısıdır
Yoksa bahşedilen kalp hilkatiyle barışık bir kazanımdır
Akıl insan için andır
An, zaman içinde olgunlaşmanın kıvamıdır
Vicdan insan için bembeyaz ve hiç lekelenmeyen sayfadır
Kan beyinle alakalıdır
Yürek bu amaçla dalgıç olan pompadır
Muhabbette hem hal olmak vardır, sevgi ise ilk adımdır
Merak zekânın mihengi
Nizam etmek ise kemaliyetin perdesidir
İraden tercihlerinde seni hesaba çektiren bir neticedir
Gülmek kalple işliktir
Sırnaşıklık edep haricidir, insan neticelidir
Kınamak, maziyi dışlamaktır yaşanmadıkça mantık farktır
Ana sütü vicdan mesabesindedir
Baba hakkı kimler için muvazene dirliğidir
Çocuk sevginin adı, şefkatin tarifi, hamiyetin ahengidir
Nisa kimliği fevkalade azizdir
İnsan, adamlık adına nefeslenen değerdir
Fevrilik hafifliktir, şekliyet hamaset sahifesinde yeistir
Aşk çile içinde gizlenen
Sevda hasretiyle demleten kalbi feyzindir
Ne zevk ve ne de hevesin şubelerinde bereketlenmeyendir
Gülün renklerinde
Dikenin hikmetinde var olan güzelliğinde
Sabinin gamzelerinde, sevginin beşiğinde fedakâr nefestir
Kayıt Tarihi : 5.11.2008 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Cilasun](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/05/nedenlerde-nefeslenince.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!