Nedeni Var Şiiri - Osman Onuktav

NEDENİ VAR

Ettiğim siteme sensin hep sebep
Başına vurmayım sara olursun
Yırtılmış astarın tutmuyor edep
Kalıba bassam da, dara olursun

Sırt döndüğüm her an darbeni yedim
Toz duman eyledin Eyvallah dedim
Sordular ‘’kim’’ diye ? Eski bir nedim
Gölgemin altında kara olursun

Elimi uzattım kol alamadın
Bıyığın vardı da sen salamadın
Tükürdüğün şeyde hiç kalamadın
Kestirsem sakalın, yara olursun

El alemle değil benle savaştın
Zoru gördüğün an hemen sıvıştın
Her selam verene gidip yılıştın
Boş kalmış beynine kira olursun

Acunu dolaştın geldin bağıma
Dolu olup yağdın gönül dağıma
Soluma göz koyup girdim sağıma
Minderi kaldırdım sıra olursun

Ne yapsam da sana yol bulamadım
Sövmeye, dövmeye dal bulamadım
Önüne dökmeye yal bulamadım
Güttüğüm sürüye mera olursun

Kadırga yelkeni açan kalp/azan
Sanma denizlerde bekliyor sazan
Derin kabuk tutsa bulunur kazan
Kösele pabuca fora olursun

‘’Tut’’ deme takat yok, sarılıp durma
Kendini bırak da hayatı yorma
Kafkasi düş dedi boş hayal kurma
Gazyağına bansam, çıra olursun
Kalıba bassam da, dara olursun

Osman Onuktav
Kafkasi