Nedeni olmalı Şiiri - İsmail Kocakaplan 2

nedeni olmalı
ben zehirli bir booşlukta yol alırken;
ufkunda kendimi bulan adamım
soğuk bir siperden kacar gibi;
hep gerceklerden kacan adamım
yorgunum yanlızım bu şehirde avareyim
sen sahraların en ucra noktasında yanık bir kum tanesisin
bense bu kum çölünde
sadece bir kum tanesi alma hakkına sahip bir şans akinasıyım
arıyorsa gözlerim çekiyorsa bu yürek acı
bir nehrin akışı gibi herdem vurutorsa bu sızı
ve bu kum tanesi sen oluyorsan
elbet bunun bir nedeni vardı
gözlerine utanıpta bakamayan adamım
çünkü ben böyle öğrenmiştim atalarımdan
bu uzak ellarde yaralı yüregime
ve bu acı şehre inat tatlı bir şerbet gibisin
kuşların sana göç etmesini
tüm moneraları zambakları
yollarına dizilmesi
bu kayıplardaki insana ne kadar hoş geliyor bir bilsen
sen bulutların sinesinde saklayıp
mavi bir inciye dönüştüğü bir damla yağmursun
bense yıldırımlı bir havada ellerini semaya açmış yalvaran bir yolcuyum
ve bu simsiyah bulutların bembeyaz mahsulü olan seni
yıllarca sevgiyle yoğurup sonra bana hediye ediyorsa
elbet bunun bir nedeni vardı
incirin zeytinin bir tırtılın kelebeğe dönüşmesinin
bir nedeni olduğu gibi
elbet bu sevdanında bir nedeni var
nedensiz olan hiçbirşey gibi