Nedendir bilmem.. Şiiri - Nazife Abaylı

Nazife Abaylı
261

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Nedendir bilmem..

Nedendir bilmem,
çocuk olmak,
çocukluğumu anımsamak,
geldi içimden bugün.
çocuksu duyguları,
saflığı,samimiyeti,sevecenliğimi özledim belki.
babamı çok severdim,
ilk çocuğu olduğum içindi galiba,
onun da beni kardeşlerimden,
fazla sevdiğini hissederdim.
kızımı okutacağım derdi,
evimize gelen her misafire.
sınavlardan pekiyi aldığımda,
iki buçuk lira verirdi,
işçi maaşından bölüpte.
neler alırdım iki buçuk liraya neler...
sakız alırdım örneğin,
simit alırdım.
simiti çok severdim,halen severim.
ama sakızı bir türlü sevemedim,
arkadaşlarıma verirdim.
iki buçuk lirayı her elime alışımda,
parayı değil,
biraz daha fazla sevgi vermesini isterdim.

türkü dinlemek çok hoşuma giderdi.
Şakir Öner Gülhan,
Bedia Akartürk,
daha nicelerini.
Hiç kaçırmazdım radyoda seslerini duyduğumda.
HEKİMOĞLU nu ezberlemiştim daha 9 yaşımda.
müzik derslerinde söylerdim,
sınıftaki arkadaşlarıma.
hala çok severim türkü söylemeyi.

annemi,kardeşlerimi de çok severdim,
hele o sabahları okula giderken,
annemin hazırladığı kahvaltının tadını,
halen bulamıyorum,kendi hazırladığım kahvaltılarda.

Asi bir çocukmuşum,
annem halen söyler.
Bu yüzden çatışırdık çoğu kez.
Yapmak istediklerim engelenirdi nedense.
Yine yapardım,yine yapardım.
onlara göre isyankardım.
roman okumayı severdim,
izin vermezlerdi.
açık hava sinemasında film seyretmek isterdim mesela,
göndermezlerdi.
plaja gitmek,denize girmek isterdim,
yine göndermezlerdi.
Ben de kaçar giderdim.
İki günde yüzmeyi öğrendim.
Açıldımı denize,kulaç attıkça kendimi özgür hissederdim.
Hala çok severim yüzmeyi.

ilk kez aşık oldum,
14 yaşımda.
adı Tamer di.
aynı sınıftaydık.
bisikletiyle gezdirirdi beni,
okul dışında.
öyle çok severdimki onu.
bir gün sınıfa geldiğimde,tamer i göremedim.
babası tayin olmuş uzaklara,
gitmişler.
bir hafta ağlamıştım,
mektubunu aldığımda dünyalar benim olmuştu.
babamdan ilk tokadımı yedim,
tamer e mektup yazarken yakalanınca.

akşam olup,annem sofrayı hazırladığında,
sofranın bir köşesinde duran,
babamın rakı kadehini hiç unutmam.
kokusuna bayılırdım.
nedendir bilmem rakı kokusunu,
halen çok severim.
Şerefe dostum demek gelirdi içimden babama,
kadeh tokuşturmak onunla.
Bazen düşünürüm,
babamın rakı kadehinden gelen kokular mıdır?
beni içirten otuz dokuzumda.
ya da,
durup dururken anımsadığım çocukluğum mu?

Yoksa bunların hepsine sebep,
Sen misin?
Sen misin ey!
Bana şiirler yazdıran,
Yüreğime ateş saçan,
Güzel İnsan.
24.12.2003

Nazife Abaylı
Kayıt Tarihi : 26.12.2003 19:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mustafa Bingöl
    Mustafa Bingöl

    şiirle birlikte ben de maziye gittim

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Nazife Abaylı