Hergün rüzgâra karşı savurduğun saçların
Yüzünde dolaşdıkça her telini kıskandım
Avuçlarına sarıp bir kalemle topladın
Nedendir bilmem amma ben elini kıskandım
Hiç yakın olamadım sana ben onlar kadar
Bu özlemin ateşi beni yakar da yakar
Bazen kırmızı bazende siyah kemerin sarar
Ne garip bir duygudur ben belini kıskandım
Gülüşüne eş değer açmamış gonca güller
Etrafında toplanır huriler ve melekler
Seninle kabul olur bütün dua dilekler
Adımı anmadığın ben dilini kıskandım
Öylesine açtın ki benimle sen arayı
Ne yapsam kapatamam sensiz ben bu yarayı
Dumanını içine çektiğin sigarayı
Yalnız ateşi değil ben külünü kıskandım
Kayıt Tarihi : 30.6.2024 21:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!