Aşar isen aşılamaz bir dağı,
Dersin: acep kim bu dağdan yol atmış...
Görür isen kalp kırığın sahrada,
Derler sana; birkaç parça, yel atmış.
Fikrini zikriyle saklar gizinden,
Arif yanar, dost dilinin közünden,
Kurtuluş zor, el-alemin sözünden,
Kötü kullar el uzaymış, dil atmış.
Helali harama sıvar yolsuzluk,
Yorga atı eşkin eder çulsuzluk.
Her kulda farklı yorumda haksızlık
Kimi kazma vurmuş, kimi bel atmış.
İzan gerek doğru yolu seçmeye,
Kan emmeyip ab-u hayat içmeye.
Sırat denen uçurumdan geçmeye
Mevlâ'm, kimin için ince tel atmış...
Cemali'yem, söz söylerim ehline,
Güvenmeyin tatlı balın zehrine.
Tedbirsiz girmeyin ömür behrine
Kimler batmış gitmiş, kimi kol atmış.
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 23:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Selam ve sevgiyle.
TÜM YORUMLAR (1)