Nedendi ki bu;
Nedensiz gidişlerin?
Beni böyle biçare;
Terk edişlerin.
Zamanı durduramadığım için miydi?
Sensizliğim.
Bilseydim tutar akreple yelkovanı,
Kavuşturmazdım.
Saat ayrılığı hasret geçmezdi.
Yaram hiç açılmaz;
Sızlamazdım.
Dünya'nın dönüşü müydü nedenin?
Gözlerime attığın kördüğüm gibi;
Bağlardım Dünya'yı da;
Kımıldatmazdım.
Az mı gördün içimdeki ateşi de;
Yokluğunla körükledin içimi?
Yeterince bakmadı mi gözlerim?
Sana dokunmadı mı sözlerim?
Yetmedi mi seni seviyorum derken;
Gözlerimin dolması,
Şimdi değdi mi gidişine;
Gönül papatyalarımın solması?
Kalasın kalmadı mı içinde de;
Yokluğunla kolkola bıraktın beni?
Yokluğunun kalası kaldı bende;
İliklerimde her gece nefesi.
Sen nefes al diyeyken;
Dünya'daki bütün bitkilerin vazifesi;
Hadi gel artık nolur da;
Mutluluktan kes şu nefesimi.
Yaşama hevesim gözlerinde,
Kalbim ellerinde,
Ömrüm; saçlarında asılı kaldı...
Kayıt Tarihi : 8.4.2016 16:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!