neden umutsuz olur insan...
neden gönül toprağını kan ile sular.
neden göz yaşını akıtır sarımtrak yapraklara.
yada unutulmaya yüz tutmuş anılara.
boş ver çocuk.
yatağını gün ışığıyla ısıt...
gökyüzüne bir dolunay çiz ellerinle...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Umutsuzluk perdelerini aralayıp, bir ümit ışığı aramaya çalışan gönül şiiri..........kutluyorum tüm yüreğimle ve tam puanımla........Saniye Sarsılmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta