Neden Zor Gelsin Ki Yaşamak

Neden zor gelsin ki yaşamak,
Ama ne yapayım,
Her gün dünün tekrarı,
Günlerim tek düzen
Hani derler ya,
Hayat ölümü beklemektir diye,
İşte öyleyim.
Renk arıyorsun hayatta,
Seni o ağır yükün,
O kalabalık,
O boğuk seslerden kurtaracak bir renk,
Siyaha boyanmış hayatını,
Rengarenk yapacak bir renk arıyorsun,
Onu bulduğunu anladığın an,
Görürsün o rengi,
Gözlerindeki o sevinç,
O parlayan gözler,
Kalbine vurur mutluluğu,
Hissedersin atışını,
Yerinden çıkacak gibi.
O gördüğün renk o dur aslında,
Kırmızı dudaklı,
Siyah saçlı,
Dilinden dünya renkleri dökülen o kız,
Seni o tek düzenden alan,
Her gün yaptığın aynı kahvaltıya,
Her gün ayrı lezzet katan,
Gözlerindeki perdeleri aralayan,
O kızdır aslında,
Senin kutsallığındır o,
Ağlamak bile zevklidir onunla,
Hiç uzaklaşmasın,
Hep gözünün önünde olsun istersin,
Böyle uzun bir zincirle bağlanmak istersin uzaktaki o sevgiliye,
Hani göremesende bilmek istersin senin olduğunu,
Sana ait olduğunu.