Neden yoksun şimdi yanımda!

Ne üşüyorum yalnızlığın uykularında
Kuytu düşlerin, halde açtığı yarayla
Sensiz nefesler, ne kadar acıtsa da
Gecenin yalnızlığında, dalgalar ağlar

Ne müşkül bir şey olduğunu anlasan
Yağan karların altında sevda arasan
Aşk için dağlar aşsan diyarı tarasan
Çaresi yok haldeki yalnızlığı anlatan

Cezbeden, bir gül-i hakikatken gittin
Güneş hasreti yaşayan ana gark ettin
Bilsem ki dirliğin için nelerden geçtin
Canı bizar eyledin, sessizliğimi seçtin

Bilsen ki, sana ne kadar çok hasretim
Sensizlikte ben çok aciz bir haldeyim
Çınarın altında titremeler eşiğindeyim
Sessiz, renksiz ve şevksiz bir nefesim

Varlığım, sensiz iklimlerde çok solgun
Hal takatten ziyadesiyle şimdi yorgun
Hayat varmış yar yokmuş kalbim onsuz
Heyecan bitap aşk melalimden çok uzak