Neden sanki ümitliyiz gelecekten?
Neden sanki olmayacak şeyler bekliyoruz
Yaşamdan?
Umut doluyuz hepimiz,
Hayal kurmasını seviyoruz.
Boş şeylerle avutuyoruz kendimizi.
Oysa işte dünya,
Taşıyla, toprağıyla,
İnsanlarıyla dopdolu.
İyi, kötü, hayatın bütün cilveleri.
Yarınımız belirsiz,
Geçmişe dersen dönemeyiz.
Kurulan hayallerin tümü
Mum gibi sönmeye hazır
Mum gibi! ..
Öyleyse neden yaşıyoruz?
(İstanbul,03.07.1970)
Mustafa Süreyya SezginKayıt Tarihi : 11.7.2002 17:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!