Gözlerini aç hele
Kapkara gözlerini geceyi aydınlatan
Kömür gibi gözlerini
Kara dağların keskin yelini
Sağından gir yamacın belli
Yüreğinde esen fırtınayı tanı
Öp öbür gün dağını
Sonu selamet mi zamanın
Vicdanın özgür
Yaşarsın başın dik
BİTMEZ
Umutlar bitmez
Mezesiz olsa da
Çaresiz ölüm olurdu umutsuz
Anamız babamız canımız
Yârimiz olmasa da
İnsanın özü sevgi ve üfürük
Sevgini sun sevdiğine hiç olmazsa sözle
Üfür yine anlamazsa
Taşça yaşama
Avucun aç paylaşmaya
Kayıt Tarihi : 6.5.2012 14:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Öztürk Acun](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/06/neden-yasiyorsun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!