Neden Yasak Sokağım Şiiri - Yükselen Yağmur

Başımı kaldırıp kaldırımlardan
bir baştan sonuma baktım
ışıl ışıl sapsarı sereserpe begonya
baştan ayağıma yayılan
durgun suya darılan kıpkırmızı manolya

sırlı bir sessizlik başucumda ensemde
bir sıkıntı bir kırgınlık
sisli bir havasıyla üstümde

bir tutam özgür beyaz bulut
salınmakta mavi göklerde dargın dargın
üzerime düşen gölge içinde
düşündüm dalgın dalgın

rüzgar bile esmedi ne olur ne olmazcasına
öyle sessiz ve üzgün
bir iki yaprağı uyutuyordu

kuşlar bir halsiz bir halsiz uçsa mı uçmasa mı
biri ötekine söylemedi en son duyduğunu
sanki biliyorlar dı pervazlar yokluğunu

ya köpekler ne yalayanı var ne koklayanı
kaşınası geldi sırtımın
en iyi dinleyeni onlardı dırdırımın

kara kedim mır mır ne duymuş!
pati pati acı bir haber taşırcasına
simsiyah gözleri parıl parıldı
sesi geçti miyav miyavdı

itfaiyenin o acı sesi karnına düşmüş sanki
hiç yırtınmadan geçti gitti
ambulans!
O da öyle

pazarcılar! pazarcılar! gelmedi!
duyulmadı metronun siren sesi

bir Allah Allah sesleri duyuyordum

sahi insanlar nerde! İnsanlar insanlar!
Allah eksikliğini vermesin
habire üstümü kirletseler de
ekmek alsalar bari
bir geçseler de
yalnızlık öyle zor ki hele de şu günlerde

ben ne zaman ne yaptım!
Neden kimsesizlik çöktü üstüme!
Neden kimse bakmaz yüzüme!
Neden yasak sokağım!

13/04/2020 yagmur...