Çanakkale harbinde en yoğun bir anında
Şehitler öbek, öbek yığılmışken yanında,
Medrese talebesi ileri atlıyordu,
Sağdan soldan önünden mermiler patlıyordu,
Süngü, dipçik, canhıraş düşmana saldırıyor,
Gözü pek karşısında düşmanı yıldırıyor,
Gür sesiyle durmadan ey Muhammed! diyordu
Yetiş, ya ey Muhammed, merhamet et diyordu;
Kitabın elden gidiyor, ne olursun yetiş,
Son neferi bizleriz yetişmezsen biter iş...
Halbuki bir tek değil birden çok yanlış vardı,
Demek ki tevhidi böyle bulandırmışlardı;
Bir kere o ölmüştü, hem de bin dört yüz önce,
Hem de o da insandı, duyamazdı ölünce.
Bir başka yanlış ise kitap onun değildi,
Allah'ın kitabıydı oyla tebliğ edildi.
Bir başka yanlış daha vardı bunlardan başka,
Bir başka kanun vardı, o gün Kur'an'dan başka;
Zaten yetmiş beş yıldır dinimiz dışlanmıştı,
Gavur kanunlarıyla icraat başlamıştı,
Bize İslamdan kalan bir tek adımız vardı,
Bir de içi boşalmış oruç hac namaz vardı;
Neden yardım etsindi Allah böyle bir dine?
Zaten yalvarmıyordu ki Allah'ın kendine...
Bir değil birden fazla ağır hatalar vardı,
O yaparsa kendi dinine yardım yapardı! ..
Kayıt Tarihi : 8.5.2016 12:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!