Neden Vaz Geçtin Şiiri - Gönen Çıbıkcı

Neden Vaz Geçtin
hemen, birden?
Ne oldu?
Nedir seni geri çeken
bir anlam veremediğim.
.
Bu kadarcıkdı tanımışlığın.
.
Bir göründüm,
bir sevindin.
Bir çoşkuyla
akıttın içindekileri.
Koca koca denizler kadar
sanki beklemiştin
anlatabilmek için içindekileri.
.
Koca dalgalarla boğuşa boğuşa
mı gelmişti bugüne
o temiz ve hassas ruhun.
.
Birden anlatmıştım,
anladığımı ve gördüğümü
açıkca baka baka yüzüne.
.
Kendi tarihimin ardından
birçok noktalarını
daha önce yakaladığımı ve
içselleştirdiğimi
görmüştüm.
.
Minnacık emeklerin,
coşkulu bir yüreğin
öğrenme tutkusu ile yoğrulup,
yoğurup sunduğun
artık senin bir parçan olan o
gecelerin, gündüzlerin...

Eğlencelerden,
lay, loylardan çalınmış
hiç de bir zorunlululuğun
olmamasına rağmen,
tutup ortaya çıkardığın
emekleri görmüştüm.

Sanki onları oturup da incelemişcesine,
Biraz da acele mi etmiştim?
.
Hiç de bir gereği yokken
tutup da birden
bir coşku ile dinlemek,
seni anlamak,
anlatmak istemiştim.
.
Hem de hiç de böylesine
bir karşılaşmayı beklemez iken.
Evrende kim, nerede yer alır
nedendir bilinmez.
Hikmetine sual de olunmaz.
.
Biliyorum öğrendiklerimi
kendimce çıkardığım dersleri
ve de ilkelerimi.
.
Yoksa, açılmıyorsa önü,
yol birden kapanıyorsa eğer,
çıktıysa önüne
hiç de ummadığın engeller...
.
Yok, zaten biliyorum
zorlamak yok,
beklemek de yok,
gereksiz şeyleri.
.
Bunları "kendim" için
zaten biliyorum.
Sadece tek soru var yine de
öylesine ortada kala kalmış:
Neden vaz geçtin
hemen birden?
.
Ne, neden, nasıl?
diye sormayacağım.
Nedenlerin sence haklıdır.
Biliyorum.
.
Biliyorum ki yine
Yüce Tanrı benim için
en iyisini ister.

Öğretmen Gönen ÇIBIKCI,
14.08.2017, 03:02, KUŞADASI