NEDEN ÜMİTSİZLİĞE DÜŞEYİM.
Aşk ve muhabbetin Sahibi varken,
Yüreğimde Allah ismini anarken
Beni şüphesiz gören ve işiten varken,
Ümitsizliğe düşüp, neden esir olayım.
Günahı tövbe ile temyiz eden varken
Allah’ı anlatan sadık dostları varken,
Allah için olmak ve sevmek varken
Ümitsizliğe düşüp, neden esir olayım.
O günün Sancaklar sancaktarı varken,
Tevhit bayrağını elinde tutan varken,
Alemlerin merhametli rabbi varken,
Ümitsizliğe düşüp, neden esir olayım.
Her günahın tövbe imkânı varken,
Rahman ve rahim rabbimiz varken,
Allah’ı sevdiren mürşitlerimiz varken
Ümitsizliğe düşüp, neden esir olayım.
Hayatın gittiği kadar bir ışık varken
Gönülleri birleştiren ilahi aşk varken.
Korku ve Umut gibi iki taraf varken,
Ümitsizliğe düşüp, neden esir olayım.
Kayıt Tarihi : 17.4.2024 22:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!