Neden Susuyorsun Şiiri - Zekeriyya Bican

NEDEN SUSUYORSUN

Neden susuyorsun bilemiyorum,
Bırak duygularını aksın,
Akarsu gibi, kendi macerasına varsın.
Bırak dillere sözlerini kelimelerle,
Kendi manasına varsın.
Neden susuyorsun bilemiyorum,
Çevirme aydınlık gözlerini,
Çevirme karanlık gecelere,
Çayda çıra gözlerinle gül biraz...
Zora tutma duygularını,
İstenilen gibi olmana gerek yok,
İstediğin gibi ol...
Ağla, gül, neşelen,
Nasıl istersen öyle ol...
Geçen zamanları aramak nafile,
Gelecek ellerimizde olsun yeterli,
Nasıl geçmiş boşuna yıllar,
Ömür boşa tüketmeye değer mi?
Bırak toplumun yargılarını,
Kim ne söylermiş sana ne,
Takmamak gerek oysa,
Yer olmamalı dimağlarda,
Yozlaşmış kaygılara...
Yaşa gitsin bu hayat,
Öylesine tabii, öylesine doğal,
Konuş anlat, bir şeyler söyle,
Neden susuyorsun bilemiyorum,
Konuş, konuş benimle...
Saçma sapan bile olsa önemi yok,
Ne olur, yeter ki bir şeyler söyle,
Hâlâ neden susuyorsun, bilemiyorum...

Zekeriyya BİCAN