Önce dedim susturmalısın.
Masaya parmak ucuyla bir şeyler çiziyor sonra derin derin bakıyordu. Neredeyse tamamı küle dönmüş sigaradan inatla çıkmaya çalışan, son nefes tadında ki dumanlar, uçları körelmiş iğnenin batması gibi bir acıyla gözüne sızıyordu.
Susturmalısın, beyninde var olmaya çalışan o hayali kahramanların zafer çığlıklarını.
Aslında pekte güzel sayılmayan bacaklarını birbirine çarpıyordu, hastane koridorunda annesinin sırasının gelmesini bekleyen bir çocuğun sıkılmamak için uydurduğu o dandik oyunlar gibi. Bir sigara daha yakıyordu sonra, belki bir iki duman aldığı o kül yığını sigaranın canını almadan evvel.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta