Sen gidince, yeni sayfa açamadım
Geçen zaman, ilaçdır diye bekledim
Gülüm, yine de seni unutamadım
Sen gittin gideli, bir kere gülmedim
Her gece, yatağa uzanıp yatınca
Israrla seni aradı, bu kollarım
Gönlüm, gelmeyeceğini anlayınca
Daha da depreşti, gönül duygularım
Şu günler, aylar, su gibi gelip geçti
Sensiz bir kez bile, mutlu olamadım
Senin o gönlün, neden benden vazgeçti
Ben sensizliğe, bir çözüm bulamadım
Hala kollarım bomboş, hala yalnızım
Boş kaldı ilelebet, gönlümün köşkü
Niye böyle kara, benim alın yazım
İsyanlardayım, kalmadı bende coşku
Bu ruhum çöktü, ben ben olmaktan çıktım
Yerde sürünen, başka bir adam oldum
Sen yoksun diye, hayattan hepten bıktım
Sokakta yaşayan, bir derbeder oldum
Söyle niçin böyle oldu, kır çiçeğim
Neden terk ettin, benim güzel evimi
Niye düşürdün, o elinden resmimi
Neden şimdi el oldum, delireceğim
Senin sevginden, aşkından mahrum kaldım
Bakışlarından, mahrum kaldım hünkarım
Sen gittin gideli, gözüm yaşlı kaldım
Ne yapsam dinmiyor, gönlümde efkarım
Gitmekle bu gönül yarama, tuz bastın
Aylar oldu, neden geri gelmiyorsun
Nedir yeşil gözlüm, senin bana kastın
Ateşlerde, yanmamı mı istiyorsun
Kayıt Tarihi : 5.4.2022 16:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!