Sessiz, yorgun, soğuk bir gece
Ve sabahına yalnız uyanmış ben
Sabah olmuş
lakin henüz doğmamış güneş
Ya da ardında kalmış
büyük büyük tepelerin
Bir çay demledim
yalnızlığıma inat
Bir çay demledim
morali bozulsun diye gecelerin
Her bir yudumda
Yitip giderken bedenimden soğuklar
Def ederken aydınlık karanlıkları
Eksilirken ömrümden dakikalar
Anladım
Çok derindeymiş senin bende ki yerin
Ve nasılda benziyor ömrüme
ömürleri kelebeklerin
Sevmem okyanuslar kadar büyükken
Neden peki
bir kaşık suda boğuluyor sevilmelerim
Kalp atışlarım böyle deli dehşet
gürültüler oluştururken
Neden peki
Böyle cılız,böyle sessiz,böyle hissiz,
adıma söylenilen sevgi sözcükleri
NEDEN PEKİ? ? ?
Alper ZeyrekKayıt Tarihi : 5.12.2016 17:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!