Neden Olmayım? ! Şiiri - Ömer Dalman

Neden paranoyak olmayım? !
Kimsin ki? !
bana öğüt yağdırıyorsun?

bakımsızlaşmış
muşmula olmuş yüzün
çökmüş, çalışmamış bedeninle? !
zamana uymuş
yastık gibi kenarda kalmış
ama hala el üstünde kalmaya çalışan...

neden sakin olayım
neden teslim olayım
ve neden düşünmeyim?
sadece yolundan gideyim? !
kimsin ki? !

devrin eskidi senin.
yavaş yavaş tipin de kaydı
olması gereken oldu.
neslin tükeniyor
bir-bir toprak oluyorsunuz!

sokaktaki güvensizlik
ayılar, barbarlar, dinozorlar!
evimin kapısındaki aralık
içeri giren soysuz rüzgarlar
kapıya dayanmış yükler
biriken suçluluklar
burnuma gelen leş kokuları
boşa giden emekler! ? ..
başımızı sarmış ayılar
ter kokuları, dil bozuklukları
önümüze hergün akan pis salyalar! ..

neden paranoyak olmayım? !
kimsin ki
bana öğüt yağdırıyorsun?

bal gibi olurum
göbek ata ata
seninle alay ede ede
taraftarlarımı arkama dize dize
suratımı inadına senin gibi
muşmula yapa yapa
olmayan gıdılarımı seninkiler gibi
çıkarta çıkarta paranoyak olurum!

bugüne kadar durduğum kabahat...

hem sen kimsin ki
bana öğüt yağdırıyorsun?
işleri ellerine bırakırız mı sandın?

ve şimdi ne yapacaksın bakalım
etrafın paranoyaklarla sarılmışken?

Kimsin sen ha?
kimsin? !

(Ağustos 2006)