Ne güzeldi hep birlikte gülmek, birlikte eğlenmek,
Bahanesi yok bu işin, kolay mı öyle ayrıldık demek.
Zor değil, ölene dek kör kütük delicesine sevmek.
Asıl gerçek sevgi, gülün dikenini görmemek.
Akıbetimiz bu olmamalıydı; aynı şehirde ayrı düşmek,
Buz dağlarını eritiriz, şayet can-ı gönülden istersek.
Boşu boşuna bu firak, niye olsun ki iki ayrı yürek.
Ne badireler atlatılır, nedametler, aflar dilenerek.
Bırakalım şu lanet şeytan işi gururu olalım tek yürek,
Bu hayat bizim bırakalım, yok bu ne der, onlar ne diyecek.
Biz mutluysak, bu gülecek, o gülecek, herkes sevinecek.
Emin ol sevgimiz, mazidekinden daha da çok yükselecek.
(21.03.2016)
Ahmet Erhan MuzKayıt Tarihi : 21.3.2016 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Erhan Muz](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/21/neden-olmasin-33.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!