Ne hayaller kuruyordum
ufkumun son çizgisinde
üzerime çöken
kara bulutlar
dünyamı altüst etti
eyvah...
kala kaldım
yalnız ve çaresiz
gün ortasında
viraneye dönen
o güzelim
ihtişamlı sarayımda
Ellerim yüzüme dokunuyor
bir ömrün hesabını
sorarcasına
yüzümde beliren
silinmez izler
yolunu kaybeden yolcuya
hatıralar anlatır
Kendi iç dünyama
sormak isterim,
bu ben miyim
yoksa
bu beni yakan zehrin
suyunu taşıyan
bir saki miyim
söyleyin
ben kimim...
bilmek isterim
olanı,olmayanı
kabullenirim
kendimden öte
bir yaraya merhem
bir sadra şifa
bir fikre ziya olacaksa eğer
bir kader de olsa
kadre değer
neden olmasın
Kayıt Tarihi : 28.12.2015 12:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Doğan Afşin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/28/neden-olmasin-32.jpg)
dökülen dizelere
harika bir PAYLAŞIM okudum
etkilenmemek elde değil.
kutluyorum şiir tadında kalın
TÜM YORUMLAR (2)