Neden olmasın... Şiiri - Mehmet Tunçer 1

Kırlangıç taşınma telaşında
Dalında son nefesinde bir yaprak.
Gökte ürkek bir güvercin.
Uzaklarda bir yerlerde,
Doğum sancısında güneş...
Dillerinde umutları,
Tenlerinde canlarıyla
Sokakta koşar adımlarıyla insanlar...
Neler yoktur ki düşlerinde
Bir tebessüm,
Bir tatlı söz,
Soğuk kış akşamlarında sıcacık bir oda,
Beklenen bir sevgili,
Bir eş,
Adı çoktan konmuş bir bebek.
Kıl payı kaçırılan büyük ikramiye...
Yâda;
Sınırını çizemediği.
O işte erişilmezi...
Onu Sahiplenmek,
Hiç umut olmasa bile istemek...
Ama olsun!
Sahiplenmek birazda istemekse.
Neden olmasın...