Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu çalışmanı defalarça okudum.Yüreğime dokundu.'Neden Öldüm Anne'Güzel bir çalışma yapmışsın.Umarım o nedeni bulduğunda, yeni bir çalışma yaptığında söylersin.Kutlarım Sayın Pınar Koç Karaaslan.
Mürsel Adıgüzel
Bıraktım artık ipini rengarenk uçurtmamın,
Kim bilir hangi tellere takılır artık,
Veya hangi rüzgarlar onu savurur
Parçalar amansız…..
Neden öldüm anne?
......................
Hayallari bırakınca ve umutları parçalayınca... ölüme çalar yaşam.....
Ölüm eğik başa çabuk gelir... demiştim bir şiirimde...
Ölmemeli yaşamalı inadına...
Güzeldi. Tebrikler
Sevgimle
Nazar mı değdi görmeyi bilmeyen gözlerime?
Baktıklarımı mı göremedim,
Yoksa gördüklerime mi bakmayı öğrenemedim…!
Sen öğretmedin ki anne
Acılarıma bakmayı
Hüzünlerimi görmeyi! ! !
Hayat gör dedi önce baktıklarını
Sonra baktıklarımı görmeyi öğretti
Görmeyen gözlerime..!
Neden öldüm söyle anne
Tebrik ederim çok güzel bir şiir okudum ,yüreğinize sağlık.Bazen kendi,görmek,duymak,yaşamak istediklerimizi kendi penceremizde canlandırırız hani derlerya at gözlüğüyle bakarız hayata,başkalrının düşüncelerine yer vermeyiz dünyda,oysa paylaşmak ve paylaşılanlara saygı duymak vardır yaşamda.sanırım paylaşmayı öğrenmek gerek..
saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta