Hep yorgun düştüm seni çözerken
Sözlerine süzülüp gözlerine düşerken
Vuslata dokunup hayata küserken
Güller bahçesinde ölürken
Neden yoktur gülüm…
Mahkûm oldu hayatım senin yolunda
Mükâfatımdır bir gözyaşı en sonunda
Bir can düşün ki alevler uçurumunda
Yok olurken senin uğrunda
Niçin yoktur gülüm…
Kaf dağının ardındaysa o hayallerim
Bilirim dikendir yolları, yine giderim
Ateş olsa ki öyledir kaderim
Sanma ki vaz geçerim
Mutlak olan bu sonda,
Nasıl yoktur gülüm…
Kayıt Tarihi : 5.8.2004 08:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fizan sehrinde görünen bir isik misin
vuran gözlerime uzaktan uzaktan
gönlümü cagiran SÛR müsün iraktan...
TÜM YORUMLAR (1)