Neden Mahzun Kalayım? Şiiri - İsmet Barl ...

Neden ben böyle mahzun kalayım
Altın bir tekerleği andıran ay altında,
Bu akşam rüzgarları içinde yaprakları aralarken,
Bu deniz böyle pırıl pırıl parlarken,
Böyle uyurken suya yağmış kar gibi beyaz gemiler,
Pul pul olup öperken ışıltılı sular kumsalları,
Ben neden sisli gözlerle izleyip durayım
Sandalları?

Görüyor musun bana ettiklerini elkızı, ellerkızı,
Seni sevdim seveli bıraktım dünyamı kendi keyfine,
Kaldım bir kuru başımla, bir yaralı yüreğimle,
Ne gideceğim bir yer kaldı, ne sığınacağım bir koğuk,
Zaman gelip geçer oldu önümden, gecikmiş yeller gibi,
Bir yaşlandım, bir daha yaşlandım, daha bir yaşlandım,
Verdim selelerimi sellere ve rüzgara umutlarımı,
Kendi kendime bile anlatamaz oldum
Duygularımı.

Denizi görüyorum, anlatamıyorum,
Ayı görüyorum, anlatamıyorum,
Kollarım bir kötü kırılıp kalmış yenler içinde,
Acılarımı anlatamıyorum,
Kalkamıyorum, yatamıyorum, yaşayamıyorum,
Kemiklerime biz gibi işleyen sızılara benziyorsun,
Sen sensin ama yaş oluyorsun gözlerimde,
Seni arıyorum, buluyorum, bakamıyorum,
Yüreğime saplanmış oluklu hançerlere dönmüşsün,
Çıkaramıyorum.

(ELKIZI ELLERKIZI isimli Serbest Şiirler 'inden >79-80/100)