Latife’den anlamayan Karagül ‘den
Ümidi kestiğimizde küstük.
Halden bilmez deli gönül’den
Aciz’ lige düşünce küstük
Şiirler ağlayınca yan yakıla
Yürekten sürgün olunca küstük.
İki beyinsiz el adamına kanıp,
adamdan sayınca küstük.
Tenkit tenkit üstüne,
Sabırlar taşınca küstük.
Gıyabında sevdalanmış yüreği
Taşıyamaz olunca küstük.
Adam akıllı dedik
İyi muamelede,ihmali görünce küstük.
Hisse sayıp ayrılığı
sevgili tey’id edince küstük.
Arz ‘ı anlatamayınca karagül’e
Hayatımız dan da küstük.
Kayıt Tarihi : 12.8.2006 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fermanı kaleme alamazken kırdık
Kırdık alimallah kıymadan alıp astık
Sonunda kapıya koyup tasmayı taktık.
Saygılarımla.
İlginç bir şiir.Konusu ilginç.Konu küsmek.Tema sevgiliye küsmek.En sonunda da hayata küsmek.
'Küsmek' batı dillerinde olmayan bir sözcük.Bize özgü bir davranış darılmak,küsmek.
İnsan kime küser darılır?Sevdiklerine...Niçin küser? Önemsenmediğini,değer verilmediğini düşündüğü için.
Bizler bizi sevenlerden her zaman ve her yerde herzamanki sevgiyi,ilgiyi görmek isteriz. Buna alıştırılmışızdır zamanında.Hepsevilmek,aranmak,hatırlanmak isteriz...
Küseriz ama gözümüz de yolda olur.Veya kulağımız telofonda. Ondan gelecek bir haber bekleriz.Veya gelip bizden özür dilemesini..
Gelinir veya aranır.Özürler dilenir.Affetmek istemeyiz önce.Nazlanırız biraz. Çünkü kalbimiz çok kırılmış,gururumuz çok incinmiştir.Peki sevdiğimizi affetmemek olası mıdır? Ne mümkün..
Özürler dilenir yeminler edilir,tanıklar gösterilir kendimizi affettirmek için..
Sevdiklerimize küsmeye sözüm olamaz. Hatta zaman zaman insanlar sevdiklerine küsmeliler gerçekten sevilip sevilmediklerini anlamları için.Bu açıdan yararlı bile olabilir 'küsmek' hatta...
Ama hayata küsmeye gelince burda durmak gerekir bence. Hayata asla küsülmez,küsmemelidir insan.
'gıyabında sevdalanmış yürek taşınamayacak kadar ağırlaşmışsa' pekala küsülebilir.Nasıl olsa 'aşık' bu yükü,sevda yükünü bir şekilde hafifletecektir . O yürek ne acılara katlanmış, ne ihanetlere tanık olmuştur.
Böyle bir yürek 'sevda yükünü' mü taşıyamayacaktır. Yeterki o sevginin saf ve temiz olduğunu bilsin.Büyük olduğuna inansın.Burada tabii ki asıl görev 'aşık'a düşmektedir.Ne yapıp edip sevgilinin gönlünü almalıdır.
Keşke yüreklerimizdeki en büyük yük 'sevda yükü 'olsa...Onu taşımaya dünden razıdır zaten sevenler..Öyle değil mi sizce?
TÜM YORUMLAR (12)