Neden Konuşulamıyor Şiiri - Fatih Güler

Duygularımla hapsettiler beni.
Ayaklarıma pranga,
Ellerime kelepçe vurdular.
Dünyamı kendi silahımla kararttılar.
Dilimi kendi bıçağımla kestiler.
Penceredeki uçurtmayı uçuramadan,
Kapıdaki papatyaya dokunamadan,
Hanımelini koklayamadan,
Baharı saklayarak getirttiler kışı.
Çok görmüyorum bunları da,
Neden suçlum bulunmuyor,
Neden yerin altına saklandırıyor,
Neden konuşulamıyor.
İste o an mideme bulantılar akıyor.
Beynime kurşunlar taranıyor.
Defterimi kabartarak acabayı yazıyor,
Beynimdeki zildi hemen siliyor
O tren yolu gibi acabayı.